Scena Amatora Teatru ,,Feniks" wróciła po wakacyjnej przerwie. 25 września 2012 w Konińskim Domu Kultury nowy sezon Sceny zainaugurował spektakl według dadaisty Tristana Tzara „Serce na gaz”. Znakomite wykonanie zapewnił widzom amatorski Teatr „Waliza”.

Po raz pierwszy w historii miasta i konińskiej kultury odbyła się tak piękna, różnorodna i wielowątkowa Inauguracja Roku Kulturalnego, w którą zaangażowały się instytucje kultury, stowarzyszenia i niezależni twórcy.

Uczestnicy zajęć tanecznych i wokalnych prowadzonych w Konińskim Domu Kultury zaprezentowali się w Centrum Handlowym Galeria nad Jeziorem w Koninie.

W co się bawić, to był problem Młynarskiego. Co zaśpiewać, to problem przed którym co roku stają młodzi wykonawcy i ich instruktorzy, przygotowujący się do kolejnej edycji Międzynarodowego Dziecięcego Festiwalu Piosenki i Tańca. - Na to mamy już pomysł – mówił Janusz Tylman, przewodniczący jury oceniającego śpiewające dzieci 33. Festiwalu.

Uroczysta projekcja filmów, zrealizowanych podczas hiszpańskich i polskich warsztatów filmowych odbędzie się 28 września 2012 o 20.00 w Domu Kultury w As Pontes. Przypomnijmy, że "Proxecto Rotopala", czyli "Projekt Koparka" był prowadzony wśród młodzieży w As Pontes, a później w Konińskim Domu Kultury.

Nie para obejmujących się, maszerujących i śpiewających dzieciaków, nie wirujące bączki – Koniński Dom Kultury ogłosił konkurs na projekt znaku graficznego Międzynarodowego Dziecięcego Festiwalu Piosenki i Tańca. Wiele wskazuje, że już przyszłoroczny 34. Festiwal będzie promowany nowym logo.

Zespół Pieśni i Tańca „Konin” zaprasza chętnych do udziału w naborze. Zajęcia taneczne odbywają się w piątki od 19:00-22:00 w Klubie „Energetyk”, wokalne i muzyczne – w poniedziałki od 16:00-22:00. Każdy, kto chce spróbować swoich sił w kapeli, zespole śpiewaczym lub tanecznym, może pojawić się w wyznaczone dni. Zapraszamy do kontaktu z kierownikiem grupy, Dariuszem Intrysem, tel. 63 211 31 30 w. 29.

Gdyby nie odnalezione w 1921 roku kompozycje Vivaldiego, nie byłoby utworów Piazzoli, gdyby nie jego wersja „Czterech pór roku”, nie byłoby obrazu Kałdowskiego.